(...) «Ίσως θα πρέπει να ξεκαθαριστεί σαφέστερα η σχέση του δικού μου `Φίγκαρο!` με τους `Γάμους του Φίγκαρο` του Μπωμαρσαί . Πιστεύω ειλικρινά ότι ο δικός μου `Φίγκαρο!` δεν έχει μετακινηθεί ούτε ρούπι από το έργο του Μπωμαρσαί... Όμως η μετατροπή του σε μιούζικαλ επέβαλε κάποιες άλλες σκηνικές φόρμες και οικονομίες, στη δική μου εκδοχή: Περιορισμός πολλών επαναλήψεων, περιορισμός της μεγάλης χρονικής διάρκειας, μετατροπή των μονολόγων σε τραγούδια, αλλαγή χώρων, μάζεμα των προσώπων σε όσα είναι απαραίτητα στη νέα του δομή, χορογράφηση του `λαού`, εκσυγχρονισμό στη φόρμα ώστε το τόσο επίκαιρο πνεύμα του Μπωμαρσαί να περάσει πιο άμεσα στον σημερινό θεατή. Με δυο λόγια, θέλησα να κάνω το έργο όχι μια ιστορική καταγραφή παλαιότερων κοινωνιών, αλλά καθρέφτη της δικής μας». (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]