Θα πρέπει να γίνει μια διάκριση ανάμεσα σε φθόνο, ζήλια και απληστία. Ο φθόνος είναι το οργισμένο αίσθημα ότι ένα άλλο πρόσωπο κατέχει και απολαμβάνει κάτι επιθυμητό - η φθονερή ορμή αφαίρεσης ή λαφυραγώγησής του. Επιπλέον, ο φθόνος υποδηλώνει τη σχέση του υποκειμένου μόνο με ένα πρόσωπο και ανατρέχει στην πιο πρώιμη αποκλειστική σχέση με τη μητέρα. Η ζήλια βασίζεται στον φθόνο, αλλά συνεπάγεται μια σχέση με τουλάχιστον δύο πρόσωπα· κατά κύριο λόγο αφορά την αγάπη που το υποκείμενο νιώθει ότι του οφείλεται και του έχει αφαιρεθεί, ή ότι διατρέχει τον κίνδυνο να του αφαιρεθεί, από τον αντίπαλό του. [...] Η απληστία είναι ένας σφοδρός και ακόρεστος πόθος, ο οποίος υπερβαίνει ό,τι χρειάζεται το υποκείμενο και ό,τι μπορεί και προτίθεται να δώσει το αντικείμενο. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]