[...] Οι βιογράφοι του Φελίνι βρίσκονται συχνά σε θολά νερά. Ιστορίες επανεμφανίζονται από συνέντευξη σε συνέντευξη, αλλά οι χρονολογίες αλλάζουν, οι χαρακτήρες εξατμίζονται και οι λεπτομέρειες θολώνουν. Για τον Φελίνι, πραγματικές αναμνήσεις και φαντασίες του σελιλόιντ ήταν απόλυτα εναλλάξιμες. Όταν σκέφτεται κανείς το σκηνοθέτη, ξαναθυμάται τους στίχους του Κρις Κριστόφερσον που ακούγονται στον "Ταξιτζή" (1976), την ταινία ενός ένθερμου οπαδού του Φελίνι, του Μάρτιν Σκορσέζε: "Είναι μια ζωντανή αντίφαση / λίγο αλήθεια και λίγο φαντασία". Το βιβλίο αυτό εξετάζει τη "ζωντανή αντίφαση" που υπήρξε ο μεγαλύτερος ποιητής του ιταλικού κινηματογράφου.
[...]