Είναι αντικειμενικά πολύ δύσκολο να ανασυνθέσουμε το μύθο του Φαέθοντα με βάση τις υπάρχουσες πηγές, επειδή αφενός ο μύθος σχηματοποιήθηκε σε πολλές εκδοχές μετά τον Όμηρο, κι αφετέρου απουσιάζει από ολόκληρη τη λυρική ποίηση. Είναι προτιμότερο λοιπόν να αρκεστούμε στην απλή περιγραφή των εκδοχών αυτών, παρουσιάζοντας και τις επικρατέστερες ερμηνείες των πιθανών αλληγοριών του μύθου.
Το επίθετο `φαέθων` (λαμπερός) στον Όμηρο χρησιμοποιούνταν ως προσδιορισμός πλάι στο όνομα του θεού Ήλιου (Ιλιάδα Β 735, Οδύσσεια β 16, ε 479, τ 441, χ 388), ενώ στη συνέχεια, όπως ακριβώς το όνομα `Υπερίων` στην ύστερη ποίηση νοείται και ως κοσμητικό επίθετο του Ήλιου και ως το όνομα του πατέρα του Ήλιου, το επίθετο `φαέθων` ουσιαστικοποιείται (άγνωστο το πότε) και γίνεται το όνομα του γιου του Ήλιου, Φαέθοντα. [...]
Η υπόθεση του Φαέθοντος: Τόπος δράσης της τραγωδίας είναι η μακρινή Ανατολή κοντά στο παλάτι του Ήλιου και τους στάβλους της Αυγής. Εκεί στα πέρατα του Κόσμου -στα σύνορα με τη χώρα των Αιθιόπων- ζουν ο βασιλιάς Μέροπας και η σύζυγός του η Κλυμένη, η οποία, όταν απόκτησε ένα γιο από το θεό Ήλιο, το Φαέθοντα, τον παρουσίασε στο θνητό σύζυγό της ως νόμιμο τέκνο του. Στην αρχή του έργου, η Κλυμένη, ανάστατη από τον επικείμενο γάμο του Φαέθοντα με μια από τις ετεροθαλείς αδελφές του τις Ηλιάδες, αποκαλύπτει στο γιο της ποιος είναι ο πραγματικός του πατέρας. Η ίδια μάλιστα, μετά τις αμφιβολίες που εκφράζει ο Φαέθων, τον παρακινεί να ταξιδέψει στο παλάτι του Ήλιου και ζητώντας την πραγματοποίηση μιας επιθυμίας του, να επικυρώσει τη θεϊκή καταγωγή του. Ο Χορός που αποτελείται από θεραπαινίδες του παλατιού, με ένα εξαίσιο άσμα καλωσορίζει την Αυγή και περιγράφει το ξύπνημα της φύσης και των ανθρώπων μέσα στο μισοσκόταδο της χαραυγής. Τη στιγμή που ο Χορός ετοιμάζεται να ψάλει το νυφικό τραγούδι προς τιμήν του πολυαγαπημένου τους αφέντη, εμφανίζονται στη σκηνή ο βασιλιάς με το γιο του και έναν Κήρυκα, που προαναγγέλλει το γάμο. Ακολουθεί ένας `αγώνας λόγων` μεταξύ του Μέροπα και του Φαέθοντα, ο οποίος επίμονα αρνείται το γάμο. Τελικά, ο βασιλιάς καταφέρνει να κάμψει την αρνητική στάση του νέου και, στο μεταξύ, ο Φαέθων πραγματοποιεί το μοιραίο ταξίδι στο παλάτι του Ήλιου. Ο Ήλιος, δεσμευμένος από τον παλιό όρκο που είχε δώσει στην Κλυμένη, επιτρέπει στο γιο του να οδηγήσει το ηλιακό άρμα. Ο Δίας, όμως, μ` ένα αστροπελέκι τον γκρεμίζει από τον ουρανό...

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]