Με πλαίσιο ένα παραμύθι από την Κερασοφόρα Μάνα Ελαφίνα, που διηγείται ο παππούς στο μικρό ήρωα του βιβλίου, ο Τ. Αϊτμάτοβ, διεισδύει στη φλογερή ψυχή του Κιργιζιανού λαού, απ’ τον οποίο κατάγεται και ο ίδιος. «Ένα μόνο μπορώ να σου πω», λέει. «Αρνήσου εκείνα όλα, μ’ όσα δε συμφιλιώθηκε η παιδική σου ψυχή. Αυτού βρίσκεται η παρηγοριά μου. Έζησες σαν αστραπή, που μια μέρα μαζεύτηκε κι έσβησε. Οι αστραπές όμως διασχίζουνε τον ουρανό. Και ο ουρανός είναι αιώνιος. (. . .)»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]