Τόπος λατρείας μπορεί να είναι το σημείο κατάληξης της ζωής ενός ανθρώπου, μπορεί όμως να είναι και η αρχή: Ό,τι ακολουθεί μοιάζει με μια «ζώνη του λυκόφωτος», όπου όλα περιστρέφονται γύρω από το συγκεκριμένο πάθος. Ο ήρωας της ιστορίας αυτής (που διαδραματίζεται στην Αθήνα, στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70) βιώνει ένα παράξενο συναίσθημα, έτσι όπως το συνέλαβε η παιχνιδιάρικη όσο και επικίνδυνη έμπνευση μιας γυναίκας. Νιώθει την αγάπη του σαν κάτι μοναχικό και καταδικασμένο. Μόνη άξια προοπτική της, η εξαφάνισή του. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]