Ένας νατουραλισμός φαίνεται από πρώτη άποψη να διαποτίζει τα δρώμενα. Η φυσιοκρατία, όμως, αυτή δεν είναι, καν η σφραγίδα του μυθιστορήματος. Πίσω από τα χειροπιαστά πράγματα έχει στήσει τη φωλιά του η ψυχική συντριβή ή η ανέμελη ευφορία - που θα πρέπει, ωστόσο, και αυτή να τιμωρηθεί...
Οι ήρωές μας, με πρώτο τον Πέτρο -νέοι, σχεδόν έφηβοι ακόμη- έχουν, λες, αρχίσει ερασιτεχνικά τη ζωή τους.
Αυτοσχεδιάζουν. Παίζουν μαζί της, με τις επιμέρους εκφάνσεις της: τον έρωτα, την ιστορία, τη λογοτεχνία και τη γλώσσα, την εργασία, το σώμα, την ιδεολογία - και με το θάνατο ακόμη.
Όπως απαράλλαχτα κι η μεγαλύτερη φίλη τους: η άπειρη έφηβη Κύπρος...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]