Η τρικυμία που έριξε τους σφουγγαράδες έξω από το δρόμο τους για τη Σύμη, αναγκάζοντάς τους να ζητήσουν καταφύγιο στις αφιλόξενες ακτές των Αντικυθήρων, ήταν σημαδιακή, γιατί σημάδεψε όχι μονάχα τη ζωή των ίδιων των σφουγγαράδων αλλά και την ιστορία της ελληνικής αρχαιολογίας. Όταν ο πρώτος σφουγγαράς κατέβηκε εκεί στο βυθό να ψάξει για σφουγγάρια, τρόμαξε αντικρίζοντας ένα χέρι να βγαίνει μέσα από τα φυτά της θάλασσας. Κι έτσι ανακαλύφθηκε το ναυάγιο των Αντικυθήρων, που τον καιρό εκείνο είχε χαλάσει κόσμο. Μέσα από τα ιστορικά γεγονότα, οι δύο συγγραφείς, η μια δύτρια, η άλλη ξεναγός, βρίσκουν την ευκαιρία να πλάσουν ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα με πολλή δράση και περιπέτεια, όπου οι κίνδυνοι του βυθού εναλλάσσονται με την ήρεμη ζωή στην Αθήνα του 1900, μέσα από ένα σφιχτοδεμένο κείμενο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]