"Ακούμε το φεστιβάλ ιταλικού τραγουδιού στο Σαν Ρέμο, το καζίνο είναι γεμάτο κόσμο. Ύστερα, βγαίνουμε στη βεράντα. Κάνει ψύχρα, αλλά μέσα στην ξαστεριά λάμπουνε τ` άστρα. Η Λευκή μου σφίγγει το μπράτσο. Δείχνει ψηλά στον ουρανό.
- Το τυχερό μας αστέρι.
Κι εγώ βγάζω από το πορτοφόλι μου μια μαραμένη ανεμώνα και την αφήνω να την πάρει ο άνεμος. Ύστερα φιλάω γλυκά τη γυναίκα μου."