[...]Η αρχαιολογία είναι η επιστήμη των επιστημών, η οποία καθ` εκάστην ημέραν πλουτίζεται και φωτίζει το παρελθόν. Εκμηδενίζει τον χρόνον η σκαπάνη του αρχαιολόγου και μας παρουσιάζει τον αρχαίον πολιτισμόν καθόλου εις όλας τας εκδηλώσεις του. Ο αρχαιολόγος πρέπει να είναι γλωσσολόγος, ιστορικός, γνώστης των αρχαίων συγγραφέων και εί τι άλλο. Διά τούτο και η επιστήμη του είναι επιστήμη γενικώτατη. Κάθε άνθρωπος, δια να γίνεται κρείσσων εαυτού, πρέπει να επισκέπτεται την φυλακήν, όπου θα βλέπειν την ανθρωπίνην αθλιότητα, τα νοσοκομεία, όπου θα δοκιμάζη τον ανθρώπινον πόνον, τα μουσεία, όπου εποπτικώτατα θα διδάσκεται τον πολιτισμόν παρωχημένων γενεών. Αντί του αγόνου βερμπαλισμού του επικρατούντος δυστυχώς ακόμη εν τοις σχολείοις της μέσης και δημοτικής εκπαιδεύσεως, θα ήτο πολύ ωφελιμώτερον, εάν υποχρεούμεθα να οδηγώμεν τους μαθητάς μας εις τα μουσεία, τας καλλιτεχνικάς συλλογάς και τας πινακοθήκας. Εκεί ακόπως θα εδιδάσκοντο και θα ανεπτύσσετο το καλλιτεχνικόν των αίσθημα, το τόσον στενά συνδεδεμένον μετά του ηθικού, ώστε το αισθητικώς καλόν να ταυτισθή μετά της έννοιας αυτού. (Από τον πρόλογο του βιβλίο)