Ινδία, 1922. Η άλλοτε ισχυρή βρετανική αυτοκρατορία έχει αρχίσει να αποδυναμώνεται. Στο Πανικχάτ, 50 μίλια από την Καλκούτα, οι σύζυγοι των Γκρίζων της Βεγγάλης πεθαίνουν με βίαιο τρόπο, μία κάθε χρόνο και πάντοτε τον Μάρτη. Όλοι οι θάνατοι είναι παράξενοι και εκ πρώτης όψεως τυχαίοι. Το μόνο στοιχείο που τους συνδέει είναι τα μικρά κόκκινα τριαντάφυλλα που μυστηριωδώς εμφανίζονται πάνω στους τάφους των γυναικών την ημέρα της επετείου των θανάτων τους. Το πρώτο θύμα κάηκε σε μια φωτιά, το δεύτερο δέχθηκε το δηλητηριώδες δάγκωμα μιας κόμπρας, ένα άλλο έπεσε από το αφηνιασμένο άλογό της, ενώ το τέταρτο βρέθηκε πνιγμένο σε ένα ποτάμι. Όταν ανακαλύπτεται το πέμπτο θύμα, η όμορφη σύζυγος του λοχαγού Σόμερσαμ, με τους καρπούς χαραγμένους, ο κυβερνήτης της Βεγγάλης αρνείται να δεχθεί ότι πρόκειται για αυτοκτονία και ζητάει τη βοήθεια του Τζόε Σάντιλαντς, ντετέκτιβ της Σκότλαντ Γιαρντ, ο οποίος κατά τη διάρκεια των ερευνών διαπιστώνει ότι οι θάνατοι πράγματι συνδέονται μεταξύ τους και ότι ο κύκλος του αίματος ακόμα δεν έχει κλείσει. Ποια άραγε θα είναι η επόμενη παραλήπτρια του ρόδου του Κασμίρ;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]