Η Αντριάνα Μπράτζι, μια τριανταπεντάχρονη χήρα, ζει απομονωμένη επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο σπίτι του νεκρού συζύγου της, στην καρδιά μιας κωμόπολης της Σικελίας. Η ξαφνική αρρώστια οδηγεί την Αντριάνα και τον κουνιάδο της, Τσεσάρε, στο Παλέρμο κι από κει στη Βενετία σ’ ένα ταξίδι έρωτα χωρίς επιστροφή. Αντλώντας τα στοιχεία της νουβέλας αυτής από τον τόπο καταγωγής του, ο Luigi Pirandello σκιαγραφεί την πιο αυστηρή εικόνα της θέσης της νησιώτισσας γυναίκας που συναντούμε σ’ ολόκληρο το έργο του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]