Ο Τζον, αφηγητής του βιβλίου, είναι ένα εντεκάχρονο αγόρι με αξιοπρόσεχτα πρόωρη ανάπτυξη κι ένα σπάνιο χάρισμα: όποτε κάποιος του λέει ψέματα, το σώμα του αντιδρά με κάτι σαν ναυτία, κι η αλήθεια, συμβολικά και κυριολεκτικά, βγαίνει από μέσα του με πίκρα, σαν χολή. Φιλοδοξία του Τζον είναι το απόκοσμο αυτό - αν όχι υπερφυσικό - χάρισμα να του χαρίσει μια μέρα την αθανασία, μπαίνοντας στις χρυσές σελίδες του Βιβλίου των Ρεκόρ Γκίνες. Μα έχει στ’ αλήθεια αυτή την ικανότητα ή είναι απλώς ένα βαθύτατα προβληματικό, δυσλειτουργικό πλάσμα, που προσπαθεί να βρει πρόωρα, αμήχανα και απελπισμένα τη θέση του σ’ έναν κόσμο μουντό, συγχυσμένο, αλλοπρόσαλλο και κατατονικό; Μια σπαραχτική αφήγηση, με τη γνησιότητα, την αμεσότητα και το κοινό χάρισμα που μοιράζονται όλα τα παιδιά: τη σκληρή, τίμαι και ανηλεή ματιά τους στον κόσμο των ανθρώπων, που με δυσκολία ξεχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]