Ο Ντ` Αλαμπέρ αρχίζει το δοκίμιό του `Στοιχεία Φιλοσοφίας` δίνοντας μια γενική περιγραφή του πνεύματος που επικρατούσε κατά τα μέσα του 18ου αιώνα. Προλογίζει την περιγραφή του με την παρατήρηση ότι για την πνευματική ζωή των τριακοσίων προηγούμενων χρόνων το ορόσημο που σημαδεύει το κέντρο αυτού του αιώνα υπήρξε πάντα μια σημαντική καμπή. Η Αναγέννηση αρχίζει στα μέσα του 15ου αιώνα· η Μεταρρύθμιση αρχίζει στα μέσα του 16ου αιώνα και στα μέσα του 17ου αιώνα η καρτεσιανή φιλοσοφία μεταβάλλει θριαμβευτικά την όλη εικόνα του κόσμου. Μπορεί άραγε να παρατηρηθεί μια ανάλογη κίνηση στον 18ο αιώνα; Εάν ναι, πως μπορεί να χαρακτηριστεί η κατεύθυνσή της και η γενική τάση της; (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]