"Αφήνω την πατρίδα μου, γιατί με αφήνει και αυτή". Αυτά μοιάζει να σκέφτεται ο Αζάρ από το Αφγανιστάν καθώς αντικρίζει -παράνομος μετανάστης- το μικρό ελληνικό νησί. Μαζί του η γυναίκα του και ο εξάχρονος γιος τους Μπααμπούρ.
"Δουλειά!" ζητάει ο Αζάρ από τον ντόπιο ψαρά Βαγγέλη. Μα οι άνθρωποι είναι άλλοι συμπονετικοί και άλλοι καχύποπτοι, σκληροί ίσως χωρίς να το θέλουν. Αν όμως η καρδιά των μεγάλων είναι πέτρινη, τα παιδιά μιλούν τη δική τους γλώσσα. Έτσι, ο Δημήτρης, ο γιος του ψαρά, καταστρώνει ένα σχέδιο. Μια χριστουγεννιάτικη έκπληξη για τον μικρό Μπααμπούρ και την οικογένειά του.
Γιατί οι άνθρωποι έχουν πλαστεί για να βοηθούν και να αγαπούν ο ένας τον άλλον!