Το μεταξωτό της φόρεμα είχε βαθύ άνοιγμα μπρος και πίσω. Πίσω ως κάτω στη μέση και μπροστά μέχρι αναισθησίας. -Κομπιναιζόν αποκλείεται να φορούσε. . . Αυτό είναι κάτι που ίσως θα μπορούσε να με κρατήσει εδώ. -Περισσότερο από περιέργεια. -Πρέπει να είναι μια αλλόκοτη αίσθηση- σαν να σε παρασύρουν αφρισμένα ρεύματα- Δεν θα πω σε κανέναν πως επιστρέφω στην ανυπαρξία άπρακτος. Θα κάνω σαν να έχω δοκιμάσει τα πάντα. . . Είναι εξευτελιστικό να είσαι άνθρωπος, και να μην έχεις δοκιμάσει το πιο ανθρώπινο πράγμα. -Έρχεστε από την Αίγυπτο, αξιότιμε κύριε, και δεν έχετε δει τις πυραμίδες;! Σήμερα δεν θέλω να κλάψω πάλι. Δεν θέλω να σκεφτώ πάλι την κηδεία μου-

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]