`Διαρρύθμισα το κτίσμα και δείχνει πετυχημένο. Από έξω φαίνεται ουσιαστικά παρά μια μεγάλη τρύπα, η οποία όμως στην πραγματικότητα δεν οδηγεί πουθενά, ήδη, μετά από λίγα βήματα, συναντά κανείς φυσικό αδιαπέραστο πέτρωμα, δε θέλω να παινευτώ πως σχεδίασα την παραπλάνηση αυτή επίτηδες, δεν ήταν παρά υπόλειμμα μιας από τις πολλές μάταιες απόπειρες οικοδόμησης, αλλά τελικά μου φάνηκε σκόπιμο να αφήσω τη μια αυτή τρύπα ανοιχτή. Φυσικά, κάποια τεχνάσματα είναι τόσο λεπτά, που γίνονται παγίδα από μόνα τους, το γνωρίζω καλύτερα από οποιονδήποτε και είναι αναντίρρητα προκλητικό να προσελκύει κανείς την προσοχή στην πιθανότητα να υπάρχει εδώ κάτι άξιο έρευνας. Όμως με υποτιμά όποιος θεωρεί πως είμαι δειλός και πως κατασκευάζω το κτίσμα από δειλία και μόνο. Γύρω στα χίλια βήματα από την τρύπα αυτή βρίσκεται, καλυμμένη από ένα πλέγμα βρυών, η πραγματική είσοδος του κτίσματος ( . . . )` Το διήγημα `Το κτίσμα` γράφεται κατά πάσα πιθανότητα τον χειμώνα του 1923/24, πρόκειται δηλαδή για ένα από τα τελευταία γραπτά του Φράντς Κάφκα. Η παρούσα έκδοση και μετάφραση διατηρεί τις μακριές προτάσεις του χειρογράφου και μαζί με αυτές το λαβυρινθώδη χαρακτήρα της γραφής, στον οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η γοητεία του κειμένου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]