Στη δυστυχισμένη πολιτεία που τη λέγαν Σαρλενάκ και την είχαν πλακώσει οι συμφορές εμφανίστηκε το μικρό κορίτσι με την παράξενη, κελαηδιστή φωνή για να φέρει την παλιά, χαμένη ευτυχία. Κανείς δε θα μπέρδευε πια το αλμυρό με το γλυκό και τα παιδιά θα έβλεπαν πάλι όνειρα στον ύπνο και στον ξύπνιο τους. Και τι ζήτησε για όλα αυτά; Μια βελόνα, μια απλή βελόνα... Όμως ο πονηρός κυβερνήτης και το Μεγάλο Συμβούλιο συνεδριάζουν: «Γιατί άραγε να ζητήσει μόνο αυτό το δώρο, ενώ εμείς της προσφέραμε πράγματα πολύτιμα και ακριβά;».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]