Το Θέατρο στο Σχολείο αποτελεί μια πολυδιάστατη έννοια, η οποία εμφανίζεται με ποικίλες μορφές και τρόπους: άλλοτε ως σωματική έκφραση και μη λεκτική επικοινωνία και άλλοτε ως αυθόρμητο παιχνίδι της φαντασίας και των αισθήσεων, κάποτε ως διδακτική μεθοδολογία και συνηθέστερα ως σύνθετη καλλιτεχνική δημιουργία, ενσωματώνεται οργανικά στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ο εκπαιδευτικός που καλείται να αναλάβει το ρόλο του εμψυχωτή και του σκηνοθέτη, του καλλιτέχνη παιδαγωγού και του εμπνευσμένου δασκάλου, προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που θέτει κάθε φορά και σε κάθε επίπεδο η ενασχόλησή του με το συγκεκριμένο αντικείμενο, οφείλει να διαθέτει επιστημονική κατάρτιση και παιδαγωγική ευαισθησία, θεατρική εμπειρία και βιωματική γνώση. Στόχος του παρόντος τόμου είναι να επισημάνει την παιδαγωγική αποστολή και την αισθητική συγκίνηση που προκαλεί στους μαθητές όλων των τάξεων το θέατρο, να αναλύσει τις παραμέτρους μιας ειδικής διδακτικής του μαθήματος και να προτείνει απόψεις για την αναθεώρηση των πολιτιστικών εκδηλώσεων στο σχολείο, ήδη προδρομικά διατυπωμένες από τη σκέψη ενός οραματιστή παιδαγωγού, του Μίλτου Κουντουρά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]