Μάιος 2001, σ` ένα μικρό χωριό στα βάθη της Κίνας. Η μικρή δημοσιογραφική αποστολή ετοιμάζεται να αναχωρήσει για το Πεκίνο, όταν μια γυναίκα τους σταματά. Επιμένει να τους μιλήσει, να τους δώσει κάτι... Η αποστολή τελικά επιστρέφει στη Δύση, μεταφέροντας το μυστηριώδες και, προφανώς, πολύτιμο δέμα: το ημερολόγιο της Μα Γιαν. `Πόσο θέλω να σπουδάσω! Όμως η οικογένεια μου δεν έχει λεφτά. Θέλω να σπουδάσω, μαμά, δε θέλω να γυρίσω σπίτι! Μακάρι να έμενα για πάντα στο σχολείο!` Η ζωή στις απομακρυσμένες αγροτικές ζώνες της Κίνας είναι σκληρή. Και τα παιδιά τη βιώνουν επώδυνα, καθώς αναγκάζονται να δουλεύουν από μικρή ηλικία αντί να πηγαίνουν σχολείο· και περισσότερο απ` όλα, από τη μοίρα αυτή δεν ξεφεύγουν τα κορίτσια. Στο μεγάλο `γιατί` της ψυχής τους, έρχεται πάντοτε ως εξήγηση η ίδια, ξερή φράση: `Όταν μεγαλώσεις, θα καταλάβεις!` Τα παιδικά όνειρα συνθλίβονται για... ένα πιάτο ρύζι! Η απεγνωσμένη κραυγή του δεκατετράχρονου κοριτσιού θα μεταφερθεί λίγο αργότερα στις στήλες της Liberation, για να ακολουθήσει το θαύμα: η μικρή Μα Γιαν θα δει το όνειρό της να πραγματοποιείται. Και μαζί μ` αυτήν, δεκάδες άλλα παιδιά θα ξαναβρούν το χαμόγελό τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]