Στις 7 Μαρτίου του 203 στο αμφιθέατρο της Καρχηδόνας θηριομάχησε μια νεαρή γυναίκα από ευγενική γενιά, μητέρα ενός μικρού αγοριού. Αυτό που ξεχωρίζει την Ουιβία Περπέτουα από άλλους χριστιανούς μάρτυρες είναι αυτή η ίδια η μαρτυρία της στη φυλακή. Τις μέρες πριν από τη δίκη και το μαρτύριο, η Περπέτουα κατέγραψε τις εμπειρίες -πραγματικές και ονειρικές- που την οδήγησαν ώς την αρένα του αμφιθέατρου. Το ημερολόγιο (για τη γνησιότητα του οποίου δεν υπάρχει αμφιβολία) είναι ένα συγκλονιστικό κείμενο σε οριακά απλή και άμεση γλώσσα, που εδώ κι 100 χρόνια κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον ιστορικών, φιλολόγων και ψυχαναλυτών από τον Harnack ώς τον Dodds και από τον Louis Robert ώς τον Karl Jung. Οι αναγνώστες τού μοναδικού αυτού χρονικού γεγονότων και οραμάτων μιλούν για το ξάφνιασμα και τη συγκίνηση που τους γεννά η επαφή με ένα κείμενο που φέρνει το μήνυμα του χωρίς ίχνος σεμνοτυφίας ή διδακτισμού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]