Αυτό το βιβλίο το γράψαμε μαζί. Θεσπίζοντας έναν μονοφωνικό λόγο που δίνει υπόσταση σ` ένα πρόσωπο συνθεμένο από τα χαρακτηριστικά και των δυο μας. Προέκυψε από μια συνεχή συνομιλία δύο ετών που αφορούσε διάφορα ζητήματα της λογοτεχνίας (. . .) Ποια έννοια έχει η διάκριση δύο ονομάτων στην κτητορική επιγραφή ενός βιβλίου μέσα στο οποίο μιλά κάποιος σε ενικό αριθμό; Ας το πούμε έτσι: ότι το βιβλίο αυτό είναι προϊόν μιας ουσιαστικής και αδιάρρηκτης φιλίας σ` έναν περίγυρο που συνήθως αδιαφορεί ή αποφεύγει να υπερασπιστεί ιδέες, θέσεις και πρόσωπα. Κι ας αποσαφηνίσουμε κάτι ακόμα: οι διατυπώσεις μας δεν στηρίζονται στην ικανότητα καθενός από εμάς να γνωρίζει a priori τα πράγματα. Πηγή τους είναι η εμπειρία της γραφής. Με άλλα λόγια, το διπλό όνειρο δεν προκύπτει από την ταύτιση δύο συγγραφέων που συμφωνούν (εγώ:εγώ), αλλά από μια διαφορά, εφόσον πρόκειται για τη σχέση καθενός εξ αυτών με τη γλώσσα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]