(. . .) Ο Αθανασιάδης τοποθετεί την πλοκή του έργου του στη γενέθλια γη, τη Μυτιλήνη, στις αρχές του αιώνα, κάτι που ανακύπτει από τις περιγραφές του τόπου και των ανθρώπων, χωρίς να ορίζεται χρονολογικά. Κεντρικός ήρωας και αφηγητής στο βιβλίο το «αφεντόπουλο» ένας νέος άντρας, που απόλυτα ερωτευμένος αλλά και απογοητευμένος διότι η Ελίζα, η γυναίκα που αγαπά είναι ήδη αρραβωνιασμένη, απομονώνεται σε μια καλύβα σε ερημική παραλία του νησιού. Εκεί θα γνωρίσει την Αγγέλα, κόρη ενός ψαρά, πλάσμα άγριο και πανέμορφο, που φροντίζει τ` αδέλφια της, βοηθά τον πατέρα στη βάρκα και φέρει για τους αγαθούς νησιώτες το μύθο της γοργόνας. Ίσως γιατί η Αγγέλα γνωρίζει όλους τους δρόμους της θάλασσας, χάνεται μέσα σ` αυτή, γίνεται ένα με το νερό, ξελογιάζεται και μεταβάλλεται σε μύθο. Το αφεντόπουλο απόλυτα γοητευμένο από το παραμύθι αλλά και από την ίδια τη γυναίκα, θα τρέξει πίσω της και προς στιγμήν θα απορρίψει την Ελίζα. Ο καλοκαιρινός έρωτας, ουσιαστικά μέσα στο νερό, θα κάνει τον ήρωα ν` αλλάξει αλλά και να προβληματιστεί σιγά-σιγά για τη γυναίκα που με τόσο πάθος του δίνεται. Τη χάνει συχνά-πυκνά μέσα στο νερό ενώ απειλητικός εμφανίζεται από μακριά ο «δέλφινας» ένα πραγματικά τεράστιο δελφίνι. Η Αγγέλα πλάσμα της θάλασσας ακολουθεί το δελφίνι, παίζει μαζί του, μοιάζει σαν η γυναίκα κι αυτό να έχουν μια μαγική σχέση. Αυτή ακριβώς η σχέση θα πυροδοτήσει τη ζήλεια του κεντρικού ήρωα, που θα κυνηγήσει το δελφίνι και θα το σκοτώσει. Και τότε θα χάσει για πάντα την Αγγέλα που θα εξαφανιστεί στη θάλασσα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]