«Στάχτη και μπούρμπερη να γίνουν τ` αποκτήματα», καταριόταν οι χωρικοί τους αρχόντους, που οι περιουσίες τους είχαν γίνει με αδικίες σε βάρος των φτωχών. Καμιά φορά οι χωρικοί, κάτω από το βάρος της αδικίας που τους γινόταν, κατέφευγαν και στην επίκληση της θεϊκής τιμωρίας με αφορισμό από την τοπική εκκλησία για τους αδικητές. Και θαρρείς και οι κατάρες τους έπιαναν, πολλές από τις οικογένειες έσβηναν επειδή δεν είχαν τεκνοποιήσει, ώστε να υπάρχουν κληρονόμοι για τις περιουσίες τους ή ό,τι είχε απομείνει από αυτές. Ο άρχοντας Λαοπόδης, άκληρος, κμεταλλευτής των χωριατών ακολουθεί την ίδια συμπεριφορά αλλά και την ίδια πορεία. Η μοίρα θα είναι ακόμη πιο σκληρή μαζί του αφού δεν θα μάθει ποτέ. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]