Ένας ανερχόμενος, φιλόδοξος ζωγράφος· ένα ζευγάρι ευυπόληπτων μελών της υψηλής κοινωνίας που ψάχνουν απελπισμένα για δουλειά, έστω και ως μοντέλα· μια κοπέλα που προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα και εργάζεται ήδη ως μοντέλο· και ένας Ιταλός που αναζητεί την τύχη του στην αδηφάγα μεγαλούπολη, το Λονδίνο του τέλους του 19ου αιώνα, και καταλήγει και αυτός να γίνει μοντέλο. Τέσσερα πρόσωπα που οι δρόμοι τους διασταυρώνονται για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στο ατελιέ του ζωγράφου-αφηγητή, και ένα αμείλικτο ερώτημα: Τι σημαίνει `αυθεντικό` στον χώρο της τέχνης; Μέσα από τον επιδέξια στημένο αφηγηματικό ιστό, με παιγνιώδη, ειρωνικό και σαρκαστικό τόνο, ο Χένρυ Τζαίημς πραγματεύεται στο `Αυθεντικό` (1892) ορισμένα από τα προσφιλή του θέματα: τη διάκριση ανάμεσα στο αυθεντικό και στο μη αυθεντικό, στο αληθές και στο πλασματικό, στο είναι και στο φαίνεσθαι, σατιρίζοντας, παράλληλα, με καυστικό τρόπο τα ήθη της αστικής τάξης. Το `Αυθεντικό` αναδεικνύεται, έτσι, σε ένα από τα αριστοτεχνικά - αλλά και κριτικότερα - κείμενα του συγγραφέα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]