Η ΓΕΝΕΣΙΣ
ΤΑ ΠΑΘΗ
ΙΔΟΥ ΕΓΩ ΛΟΙΠΟΝ
ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΣΤΟΝ ΠΗΛΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ
Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ
ΝΕΟΣ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΣΑ
ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΔΕΝ ΕΔΩΚΕΣ ΠΟΤΕ ΣΕ ΜΕΝΑ
ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΑΘΡΟΙΣΑ ΚΑΙ ΔΕ ΣΕ ΒΡΗΚΑ
ΜΟΝΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑ ΤΗ ΘΛΙΨΗ ΜΟΥ
ΟΙ ΗΜΙΟΝΗΓΟΙ
ΕΝΑ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΚΙ Η ΑΝΟΙΞΗ ΑΚΡΙΒΗ
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΩΝ ΝΕΦΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ
ΗΡΘΑΝ ΝΤΥΜΕΝΟΙ 'ΦΙΛΟΙ'
ΗΡΘΑΝ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΣΕΙΡΗΤΙΑ
ΜΕ ΤΟ ΛΥΧΝΟ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ
ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΦΑΝΗΣ
ΚΑΤΑΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΕΧΛΕΥΑΣΑΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ
ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ, Ο ΙΔΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΜΕ ΤΙΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΕΣ
ΓΥΡΙΣΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΟΜΑΤΑ
ΟΠΟΥ, ΦΩΝΑΖΩ, ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ
ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
ΑΝΟΜΙΕΣ ΕΜΙΑΝΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
ΝΑΟΙ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ
ΤΙΣ ΝΕΦΕΛΕΣ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ
Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ ΜΕ ΠΟΡΦΥΡΩΣΑΝ
ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΥ ΜΕ ΘΕΛΗΣΕΣ ΚΑΙ ΝΑ, ΣΤΟ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ
ΕΝΩΡΙΣ ΕΞΥΠΝΗΣΑ ΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ
ΘΑ ΚΑΡΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΩΝ ΘΑΛΕΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ
ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΝΑΓΑΛΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ
ΣΕ ΧΩΡΑ ΜΑΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΗ ΤΩΡΑ ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ
ΣΕ ΧΩΡΑ ΜΑΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΑΡΥΤΙΔΩΤΗ ΤΩΡΑ ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ
ΤΟ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ