...Θέλω ν` αγγίζω τους ανθρώπους σαν μάγος, να τους αλλάζω ή να τους πληγώνω, να αφήνω το σημάδι μου, να τους ομορφαίνω. Θέλω να είμαι ο υπνωτιστής που δεν διακινδυνεύει να αποκοιμηθεί ο ίδιος. Θέλω να φιλάω με το ένα μάτι ανοιχτό...
Στο `Αγαπημένο Παιχνίδι`, ο Κοέν αναδεικνύεται μαιτρ της αφήγησης, ιδιοφυής νοσταλγός, και σκληρά συμπονετικός, όπως ο Νέλσον Όλγκερν. Οι εναλλαγές της ψύχραιμης, εποπτευτικής ματιάς και της φορτισμένης με λεπταίσθητη συγκίνηση νοσταλγίας είναι συναρπαστικές. Βολικά χωρισμένο σε τέσσερα βιβλία, το μυθιστόρημα απλώνεται σε δύο δεκαετίες, από τα τέλη της δεκαετίας του 1930 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1950, και ιστορεί τις φάσεις της διάπλασης και της διαμόρφωσης ενός ποιητή που είναι εραστής της ζωής, λάτρης αθεράπευτος του κάλλους, καταγραφέας των ψυχικών και πνευματικών διακυμάνσεων, παρατηρητής των όσων συμβαίνουν γύρω του, σε μιαν εποχή ραγδαίων αλλαγών (πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών, πολεοδομικών). Τα τέσσερα βιβλία παρακολουθούν τέσσερις περιόδους της ζωής του Λόρενς Μπρίβμαν (παιδική ηλικία, εφηβεία, πρώτη νιότη, ενηλικίωση) που όλες είναι διάστικτες από τον ερωτικό πόθο, τη λαχτάρα για γνώση, και κυρίως για έκφραση αυτής της γνώσης, για μια ποιητική του βίου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]