«Τι κι αν είμαι ασβός;» σκέφτεται ο Ανέστης, στενοχωρημένος που δεν τον κάνουν παρέα τα άλλα ζώα του δάσους. Έτσι, σκαρφίζεται διάφορα κόλπα για να τον προσέξουν. Όμως εκείνα μυρίζονται τις πονηριές του κι ο Ανέστης μένει πάλι μόνος. Ώσπου μια μέρα. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]