Ο άνθρωπος ανήκει στα θηλαστικά. Δηλαδή στην κατηγορία των ζώων που θηλάζουν. Δηλαδή στα θηλυκά. Είναι λοιπόν εκπρόσωπός μας η κυρία Φρίμαν; Η κυρία Φρίμαν που αν κάτι δεν μπορεί να γίνει όπως το θέλει αυτή το θεωρεί προσωπική προσβολή της φύσης στο πρόσωπό της. Η κυρία Φρίμαν που αγαπάει κι εκτιμά τον Φρίμαν σαν ένα αξιαγάπητο μογγολάκι. . . Η κυρία Φρίμαν που σχεδιάζει τη ζωή, αλλά δεν την ονειρεύεται. Η κυρία Φρίμαν που θέλει να κάνει έρωτα χωρίς περιορισμούς, να βιαστεί, να δαγκώσει και να δαγκωθεί, να ξεσκιστεί και να ξεσκίσει, ελεύθερα όπως πίνεις νερό, χορεύεις σε ντίσκο, όπως τρως παγωτό κατακαλόκαιρο ντάλα μεσημέρι. Η κυρία Φρίμαν που θεωρεί το θάνατο σαν ένα αναγκαστικό ταξίδι, με σίγουρη όμως επιστροφή. Αυτά και άλλα μας λέει ο συγγραφέας ένα καλοκαίρι κοντά στη θάλασσα μ` ένα μπουκάλι ούζο για βοήθεια και αναρωτιέται τι θέλει επιτέλους η κυρία Φρίμαν.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]