Το έτος 2080, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας σχεδιάζει μια διατριβή με βάση ένα πακέτο e-mail και ένα κείμενο της δεκαετίας του 1990 που ανακάλυψε. Τα έχουν ανταλλάξει τρεις Έλληνες υπάλληλοι διεθνούς οργανισμού, ο Ηρακλής, ο Πολυμήχανος και ο Σχολίατρος που ζουν σε διαφορετικές χώρες. Θέμα τους: ταξίδια σε ένα εξωτικό νησί, στη Χώρα της Κίρκης, για να αποκτήσουν συνάφεια με διάφορες γυναίκες, λευκές, ξανθές, μαύρες, μουλάτες και άλλων χρωμάτων, που διατίθενται εν αφθονία εκεί. Αντικείμενο, ο έρωτας, άλλοτε πληρωμένος και άλλοτε αυθεντικός. Παρελαύνουν έτσι η Μαριάννα, η Νάνσυ, το Λυκάκι, η Κάρμεν, η Μαύρα, η Κινέζα και πολλές άλλες, νέες και ώριμες. Όλα αυτά μέσα σε μια ατμόσφαιρα διακοπών, θάλασσας, τροπικής πλαζ, με ρυθμούς εξαίσιας ντόπιας μουσικής από κιθάρες, μαράκες, τύμπανα και άλλα κρουστά.
Οι φίλοι μας αντιμετωπίζουν πάντα με πολύ χιούμορ τις διάφορες καταστάσεις, τις αντιξοότητες, τις ανάγκες των γυναικών σε μια δικτατορική τριτοκοσμική χώρα που βρίσκεται σε μεγάλη κρίση. Δεν παίρνουν στα σοβαρά το ρόλο του πλούσιου τουρίστα και προσπαθούν να είναι ανθρώπινοι και φιλικοί με όλους, μήπως και σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του και ανάμεσα στους αγοραίους και εφήμερους έρωτες εμφανισθεί και ο αληθινός, ο ανεπανάληπτος, αυτός που σε περιδινίζει, σε συνεπαίρνει και σε αλλάζει άρδην.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]