Πρόσφυγας από το Αφγανιστάν μετά τη σοβιετική εισβολή, ο Χάφιζ περνάει τα παιδικά του χρόνια στα παζάρια του Πεσαβάρ, με τον πόνο της εξορίας και της φτώχιας, αλλά και με τα όνειρα της ελεύθερης ζωής, της μουσικής και του έρωτα. Ώσπου, συγκλονισμένος από το θάνατο της λατρεμένης του αδελφής, εγκαταλείπει την οικογένειά του για να διαβεί το κατώφλι της μάντρασας, του ισλαμικού θρησκευτικού σχολείου. Εκεί θα ακούσει το λόγο του Αλλάχ μέσα από το Κοράνι, αλλά και το κάλεσμα της Τζιχάντ, και θα ακολουθήσει τους Ταλιμπάν πίσω στην Καμπούλ και στη δραματική πολεμική τους περιπέτεια. Στην πορεία, θα βρεθεί διχασμένος ανάμεσα στη δογματική πίστη και στους άσβεστους πόθους του: γιατί ο Χάφιζ αγαπάει τις απολαύσεις, το κρασί, την ποίηση, τις γυναίκες - όλα όσα μισούν οι Ταλιμπάν -, αλλά έχει μπει σ` ένα κόσμο όπου δεν υπάρχει χώρος για αμφιβολία, ούτε δρόμος επιστροφής. Το βιβλίο αποδίδει με γνώση και λυρισμό τόσο τη φοβερή εμπειρία της κατήχησης στα κηρύγματα των μουλάδων όσο και την απελπισμένη σύγκρουση των Ταλιμπάν με τις δυνάμεις της Βόρειας Συμμαχίας. Σαν ένα σύγχρονο ανατολίτικο παραμύθι, οδηγεί τον αναγνώστη στα σκοτεινά μονοπάτια της ύπαρξης και στη συνάντηση αυτής της χαμένης γενιάς μαχητών με το αναπόδραστο πεπρωμένο της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]