Μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Ελλάδας του 20ού αιώνα, που άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη του στον πνευματικό και τον πολιτικό στίβο, ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Κορυφαίος πολιτικός για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες, διετέλεσε πρωθυπουργός, αντιπρόεδρος και υπουργός, από την εξόριστη κυβέρνηση του Καΐρου έως και το 1967. Παράλληλα με την πολιτική δράση του, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ανέπτυξε πλούσιο και πολυδιάστατο συγγραφικό έργο, δημοσιεύοντας πάνω από 200 βιβλία κοινωνιολογικού, φιλοσοφικού και ιστορικού ενδιαφέροντος.

Στο βιβλίο "Τα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου 1939-1944 - Ιστορική Αναδρομή και Κείμενα", που έγραψε το 1964, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος προχωρεί στην καταγραφή γεγονότων των οποίων υπήρξε μάρτυρας και πρωταγωνιστής, καταθέτοντας παράλληλα και την άποψη του για άλλα πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε εκείνη τη ζοφερή περίοδο για την Ελλάδα και την ανθρωπότητα. Ωστόσο, αυτή η καταγραφή αποτελεί περισσότερο μια βιωματική προσέγγιση ενός ανθρώπου που έζησε από κοντά και επηρέασε τη ροή των γεγονότων παρά μια ιστορική μελέτη και -ως εκ τούτου- το χαρακτηριστικό της υποκειμενικότητας είναι έντονο.