(...) Τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια του ελληνικού χώρου αποτελούν σημαντικά μνημεία της παραδοσιακής μας αρχιτεκτονικής. Ο εντοπισμός, η αποτύπωση - τεκμηρίωσή τους (φωτογραφική, σχεδιαστική) και η μελέτη τους μπορούν να προσφέρουν πληροφορίες για επιστημονικούς τομείς όπως η ιστορία της αρχιτεκτονικής, η λαογραφία, η ιστορική γεωγραφία και η τοπική ιστορία. Παράλληλα, η παρατήρηση των γεφυριών προσφέρει υψηλό αισθητικό θέμα: καθώς είναι χτισμένα με φυσικά υλικά και παραδοσιακές μεθόδους, εναρμονίζονται απόλυτα με το φυσικό περιβάλλον, ενώ σε πολλές περιπτώσεις συμπληρώνουν και ομορφαίνουν το τοπίο. Η επαφή όμως με τα παλιά πέτρινα γεφύρια, πέρα από την επιστημονική και την αισθητική της σημασία, συμβάλλει κυρίως στη γνώση της εθνικής μας παράδοσης, δηλαδή στην εθνική μας αυτογνωσία. Τα πέτρινα γεφύρια αποτελούν τα σημαντικότερα συγκοινωνιακά τεχνικά έργα των προγόνων μας. Οι κόποι, οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι της κατασκευής τους αποτυπώνονται πάνω τους, παραπέμποντας στις συνθήκες διαβίωσης ενός παρελθόντος που δεν υπάρχει πια, ενώ συνδέονται και με ιστορίες, θρύλους και παραδόσεις. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]