Η Αγγέλικα, παιδούλα στα χρόνια των Βαλκανικών πολέμων, μεστώνει σε μιαν Ελλάδα που εμπνέεται από μεγαλοϊδεατικά οράματα, με το βλέμμα στραμμένο στην Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία, απ` όπου η ίδια περιμένει να γυρίσει νικητής ο μνηστήρας της, ο έφεδρος αξιωματικός Παλάσκας. Ο θείος της, ο ένδοξος στρατηγός Μάρκου, που αναπολεί τους βυζαντινούς καιρούς και τον Παλαιολόγο, ο εκδότης της εφημερίδας `Αστραπή` Ουρανόπολης, που τώρα ερωτοτροπεί με την εξουσία και όχι μόνο, η μεγαλομανής κυρία Ανθεμίου, που αξιώνει, δίχως αποτέλεσμα, την ευγνωμοσύνη των πτωχών και του Έθνους, η ρομαντική φιγούρα του Στρατή, αποτελούν τύπους που μεταφέρουν πιστά την ατμόσφαιρα μιας εποχής, που θα μας θυμίσει «οικεία κακά». Τα Όνειρα της Αγγέλικας όμως δεν είναι μόνο ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Με αφορμή το μυστήριο της εξαφάνισης των σταυρών από τα νεκροταφεία, ένα περίεργο παιχνίδι στήνεται εις βάρος όσων δεν αντιλαμβάνονται τους όρους του. (. . .) Η συγγραφέας προσδίδει στην πραγματικότητα μιαν άλλη διάσταση, μεταφέροντας την αντιπαλότητα Ζωής και Θανάτου πέρα από το μέτωπο του πολέμου και ανοίγοντας τα σύνορα που χωρίζουν τους ζωντανούς από τους νεκρούς.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]