Πώς να ξεφύγει κανείς από τη μονοτονία της ζωής του ζευγαριού; Ανάγοντας τον έρωτα σε ειδωλολατρία, καταφεύγοντας στα βίτσια ή καταστρέφοντας, αφανίζοντας σιγά-σιγά το σύντροφό του; Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα των ηρώων του μυθιστορήματος. Στα «Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα» έχουμε μια διπλή ιστορία: απ’ τη μια η ανελέητη καταγραφή της ερωτικής «έκπτωσης» κι απ’ την άλλη μια ιστορία «κεκλεισμένων των θυρών», μέσα στον περιορισμένο χώρο ενός καραβιού. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]