Η σύγχρονη ευρωπαϊκή επιστήμη γεννήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα. Εύκολα μπορεί να βρεθεί ένας αριθμός επιχειρημάτων που να αποδεικνύει τις σημαντικές επιπτώσεις της ελληνικής σκέψης στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Οι ανακαλύψεις πρωτότυπων ιδεών που οι επιπτώσεις τους θα προωθούσαν πρακτικά και θεωρητικά την επιστημονική σκέψη τουλάχιστον στην Ευρώπη μέχρι το 1500 μ.Χ. ήταν στάσιμες. Στην Ευρώπη του 1500 γνώριζαν λιγότερα στη μαθηματική επιστήμη σε σχέση με την περίοδο του Αρχιμήδους που πέθανε το 212 π.Χ. Κατά το φιλόσοφο Alfred N. Whitehead το έτος 1700, με τη συγγραφή από τον Newton του έργου του `Principia`, άρχισε η νέα εποχή της επιστημονικής σκέψης στην Ευρώπη. Έτσι η Αναγέννηση της Ευρώπης ξεκίνησε από το σημείο ακριβώς που είχε φθάσει ο μεγάλος Αρχιμήδης. Η Αρχαία Ελλάδα ήταν η μάνα της ευρωπαϊκής επιστημονικής σκέψης και πρέπει κάποιος να καταφεύγει ακόμη και σήμερα στις πηγές των Αρχαίων Ελλήνων διανοούμενων για να αντιληφθεί το εύρος της προσφοράς της αρχαίας ελληνικής σκέψης σ` όλες τις επιστήμες. (. . .) Η παρουσίαση των έργων των Αρχαίων Ελλήνων μαθηματικών που επιχειρείται με σωστό τρόπο στο βιβλίο του Ευάγγελου Σπανδάγου έρχεται να υπενθυμίσει σε κάθε επιστήμονα των θετικών επιστημών ότι πρέπει να γνωρίζει τις ρίζες της επιστήμης του και κάτω από αυτό το πρίσμα η ανάγνωση του βιβλίου αποτελεί ένα συναρπαστικό ταξίδι στο παρελθόν που είναι συνάμα και μέλλον, το μέλλον των Ελλήνων συνεχιστών του Ελληνικού Πνεύματος. Πρέπει ακόμη να τονιστεί η συμβολή του βιβλίου στη μελέτη της επιστημονικής σκέψης και των ανθρώπων που παρήγαγαν θετική γνώση σημαδεύοντας την ιστορία τους που είναι και ιστορία όλων μας. Θεωρώ τέλος ότι το βιβλίο απευθύνεται όχι μόνο στους επιστήμονες αλλά κυρίως στους Έλληνες μαθητές και φοιτητές καθώς και στους εραστές του ελληνικού πνεύματος.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]