Μ` αγαπά, δε μ` αγαπά; Ο στεναγμός της Μαργαρίτας που της μαδήσανε τα πέταλα ξεσήκωσε το Πνεύμα της Ζωής κι εκείνο, θέλοντας ν` αποδώσει δικαιοσύνη, δεν της χαλάει χατίρι: τα μαδημένα πέταλά της παίρνουν πνοή, γίνονται κόρες λυγερόκορμες, αρχίζουν να λικνίζονται σ` ένα μαγευτικό χορό κι ύστερα. . . Πολλά τα μονοπάτια, γεμάτα μυστικά, θαύματα και παγίδες, που ανοίγονται μπροστά στις Μαργαριτοπούλες. Η καθεμιά με τη δική της χάρη, αλλά και με των άλλων αδελφών της τη συμπαράσταση, θα προχωρήσει. Δράκοι και βασιλιάδες, μάγισσες και νεράιδες, πύργοι κρυστάλλινοι κι αμίλητα νερά, αγάπες παθιασμένες, μίση και παλικαριές, κανένα υλικό δε λείπει απ` την παραμυθένια συνταγή. Ένα παραμύθι χορταστικό σε φαντασία, συγκίνηση, δράση και περιπέτεια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]