Μόνο ένα πράγμα δεν κατάφερα ν` αποτινάξω από πάνω μου, και αυτό ήταν η ρετσινιά του `καλού παιδιού`, που με ακολουθούσε παντού. Δεν ξέρω πώς τα κατάφερα έτσι, αλλά όποιος αναφερόταν στ` όνομά μου το κόλλαγε κι αυτό δίπλα. Ήταν κάτι σαν τίτλος ευγενείας. . . Είτε το ήθελα είτε όχι λοιπόν, αυτός ο τίτλος, ή παρατσούκλι, `καλό παιδί`, είχε χαραχτεί στο μέτωπό μου. Εκεί βέβαια που αποδείχτηκε καταστροφικός ήταν στις ερωτικές μου σχέσεις. Το χειρότερο όμως ήταν ότι άργησα πολύ να το καταλάβω.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]