[...] Το βιβλίο αυτό είναι μοναδικό ως προς το ότι χρησιμοποιεί τη ρητορικο-κριτική ανάλυση στην έρευνα των οδηγιών του Παύλου αναφορικά με τα θυσιαστήρια τρόφιμα. Η ρητορική ήταν η τέχνη της πειθούς στον ελληνορωμαϊκό κόσμο και χρησιμοποιούνταν στην πολιτική, στη φιλοσοφία και στο δικαστικό σύστημα. Ήταν επίσης κοινό οι άνθρωποι στις αρχαίες πόλεις να ακούν τους ρήτορες να παρουσιάζουν τις ομιλίες τους ως μορφή δημοφιλούς ψυχαγωγίας. Οι δεδομένοι κανόνες της ρητορικής διδάσκονταν στο σχολείο σε εκείνους που είχαν λάβει μια τυπική εκπαίδευση. Με απλά λόγια, η χρήση της ρητορικής είχε εισχωρήσει στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και τις πόλεις. Ο ίδιος ο Παύλος χρησιμοποίησε επιδέξια τη ρητορική στην Α΄ Κορινθίους για να αντιμετωπίσει τα πολυάριθμα ζητήματα στα οποία οι Κορίνθιοι διαιρούνταν, συμπεριλαμβανομένου του σύνθετου ζητήματος της κατανάλωσης θυσιαστήριων τροφίμων. Η ρητορικο-κριτική ανάλυση είναι μια επιστημονική, ιστορική μέθοδος, η οποία χρησιμοποιεί τις συνήθεις τεχνικές της αρχαίας ελληνορωμαϊκής ρητορικής για να αναλύσει τα αρχαία χριστιανικά κείμενα. Με τη χρήση της ρητορικο-κριτικής ανάλυσης σε αυτό το βιβλίο είμαι σε θέση να ακολουθήσω στενά την επιχειρηματολογία του Παύλου στο Α` Κορ. 8:1-11:1 και να αποδείξω ότι οι οδηγίες του αποτελούν μια συνεπή απαγόρευση της συνειδητής κατανάλωσης θυσιαστηρίων τροφίμων. Αφού οι ρητορικο-κριτικές μελέτες στα κείμενα της Καινής Διαθήκης που έχουν δημοσιευθεί στα ελληνικά είναι ακόμα κάπως περιορισμένες σε αριθμό, αυτό το βιβλίο προσφέρει μια μικρή συνεισφορά σε αυτό το τομέα. [...]

(απόσπασμα από τον πρόλογο του συγγραφέα)