Ένα από τα πιο υψηλόκορμα πνευματικά αναστήματα που χάρισε η λεβεντομάνα Κύπρος στον Ελληνισμό του περασμένου αιώνα υπήρξε ο αλησμόνητος, ο ευγενέστατος και ο βαθιά καλλιεργημένος Κυριάκος Πλησής. Μαχητής, βαθύτατα και φιλελεύθερα ελληνόφρων πατριώτης, υπηρέτησε με συνειδητή αφοσίωση, δημοκρατική μετριοπάθεια και εμπνευσμένο στοχασμό και την Πατρίδα, και την Παιδεία. Με μιαν αξιοζήλευτη συγκρότηση και με ευγενέστατο οίστρο μας εχάρισε ποιήματα λαμπρά και δοκίμια μιας διαυγούς στοχαστικότητας που σπάνια ανευρίσκονται συνδυασμένα στην περιοχή του νεοελληνικού πνευματικού πολιτισμού.
Τα κείμενά του συνιστούν υποδείγματα γλώσσας υψηλής ευκρίνειας και βαθύτατου υπαρκτικού στοχασμού, τα ποιήματά του εκκινούν από συνειδητοποιημένες εμβιώσεις και τα δοκίμιά του από μια κριτική, ανοιχτή, δημοκρατική αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχει εγείρει σε μια ώριμη, άγρυπνη ύπαρξη, στην ύπαρξη σύμπασα του Κυριάκου Πλησή, ο δύσκολος, σκυθρωπός και συχνά τραγικός εικοστός Αιώνας. Ιδίως στους Έλληνες του ελλαδικού χώρου, είτε στην Ελλάδα, είτε στην μαρτυρική Κύπρο.
Συναγμένα τα στοχαστικά κριτικά αυτά κείμενα που πρωτοδημοσιεύτηκαν στο περιοδικό `Ευθύνη` -όπως είχε έγκαιρα ονειρευτεί ο αλησμόνητος φίλος για να γιορτάσει τα ογδοντάχρονά του, καθώς μου έλεγε, και δεν επρόλαβε- από την ευγενέστατη σύζυγό του, συγκροτούν τον τόμο αυτό που παραδίδεται τώρα στους Έλληνες όχι μονάχα ως μνημόσυνο πνευματικό του Κυριάκου Πλησή αλλά και ως ένα βαρύτιμο κληροδότημα ψυχής και στοχασμού που φωτίζει, φρονηματίζει, εμψυχώνει κι εξευγενίζει.
Αιώνια ας είναι η μνήμη του μέσα σ` ετούτη την τραγική σχετικότητα του κόσμου.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]