Το ιερό της Ελευσίνας υπήρξε το κέντρο μιας πανάρχαιας θρησκευτικής λατρείας - της αρχαιότερης -, που άνθισε επί δύο χιλιάδες χρόνια. Τα μυστήρια, μικρά και μεγάλα, κρατούσαν πολλές μέρες και ήταν βασισμένα στην αναζήτηση της «χαμένης» κόρης της Δήμητρας, της Περσεφόνης. Ο μύθος της Περσεφόνης είχε σχέση με την αθανασία της ψυχής και γι’ αυτό η εορτή αυτή περιείχε τα μυστήρια που εθεωρούντο τα ιερότερα όλων. Ιεροφάντες και μύσται, συμμετείχαν όλοι σε «δράμα μυστικόν και ιερόν», στη «δείξιν των ιερών» που εξελίσσονταν στο άδυτο του ναού και κατέληγαν στην «εξήγησιν των ιερών και οσίων»... Οι ομοιότητες με τα μυστήρια της Ίσιδος πολλές, όπως πολλές και οι ομοιότητες με τις χριστιανικές μυστηριακές τελετές. Επί βασιλείας των Αντωνίνων άρχισε να καταστρέφεται η Ελευσίνα, ο Αλάριχος με τους Γότθους και με τη συνοδεία μοναχών λεηλάτησε και ερήμωσε το ιερό της Ελευσίνας και ο Θεοδόσιος κατήργησε τα Μυστήρια... Τα Ελευσίνια Μυστήρια υπήρξαν το αντικείμενο πολλών επιστημονικών ερευνών, αφού από πολλούς μελετητές θεωρούνται ως η βάση της σημερινής χριστιανικής Σταύρωσης και Ανάστασης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]