Ο Γιώργος έφυγε νύχτα από την Αθήνα, κυνηγημένος από τον πατέρα μιας δεκαεξάχρονης που είχε διακορεύσει. Ο ωραίος ζιγκολό του Κολωνακίου έκανε μια νέα αρχή. Τώρα ζει μια ήσυχη ζωή με τη γυναίκα του και το γιο του σ’ ένα πανέμορφο νησάκι του Αιγαίου. Εφτά χρόνια πέρασαν. Μια καινούργια ζωή ξεδιπλώνεται μπροστά του. Όλα του πηγαίνουν δεξιά. Οι παλιές αμαρτίες έχουν μείνει πίσω. Έτσι τουλάχιστον νομίζει. Μέχρι που η δεκαεξάχρονη, γυναίκα πια, βρίσκεται πάλι στο δρόμο του. Η ήσυχη πορεία του ανατρέπεται. Όλα πάνε ανάποδα. Η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει. Πρόκειται για τη μοιραία γυναίκα της ζωής του;
Επιφορτισμένη από τη μοίρα να τον καταστρέψει; Σε
κάποια στιγμή απελπισίας βλέποντας την επερχόμενη καταστροφή, ο Γιώργος θα πει: «Περιμένει σαν το αλογάκι της Παναγιάς να με κατασπαράξει!». Τι εννοεί όμως;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]