-Α-
Για να ξεκουμπώσουν μια μέρα
οι καρδιές,
πρέπει να κουμπώσουν ένα βράδυ
τα σώματα.
Και τα φύλλα των δέντρων,
να γυαλίζουν στον ήλιο
μετά την βροχή...
Πόσο ακόμα,
είναι το `Ακόμα`;
Πόσο μπορεί να Αντέξει ο Άνθρωπος;
Με το τελευταίο -Α
τού `κουράστηκΑ`,
αρχίζει το `Αντέχω Ακόμα`!
Μα,
για πόσο Ακόμα;

-ψ-
Ψάχνω
να σε βρω
στις σελίδες των βιβλίων σου,
στις σημειώσεις που κρατάς,
με μαύρο πάντα στυλό
ή με μολύβι.
Ψάχνω
ανάμεσα στις γραμμές,
στα σημεία της στίξεως,
στα κόμματα, στις τελείες, στα ερωτηματικά...
Ψιθυρίζω
το όνομα σου
διαβάζοντας τους στίχους σου
και πέφτω πάντα
στο ίδιο πρόσωπο
που, δεν είσαι εσύ.
Και μετά ανακαλύπτω
ότι προσπαθώ να σε διαβάσω
κοιτώντας το πρόσωπο μου
στον καθρέφτη.
Και πως όλα, είναι
Ψέμματα...