Το παρόν πόνημα εξετάζει τις μεταλλάξεις της κυριαρχίας στην ύστερη νεωτερικότητα υπό το πρίσμα της διεθνούς κανονιστικής θεωρίας. Ανιχνεύει τις δυνατότητες οργάνωσης της δημόσιας εξουσίας σε μια μετακρατική πολιτεία: μια συντεταγμένη πολλαπλότητα αλληλεξαρτώμενων και συγκυρίαρχων δρώντων. Η ανάδυση τέτοιων μορφών οργανωμένης συγκυριαρχίας ή συναρχίας στην Ευρώπη αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές στην εξέλιξη της διεθνούς οργάνωσης. Η εν λόγω σχεδίαση επιχειρεί να συγκεράσει, σε ένα διεπιστημολογικό πλαίσιο, την οπτική της πολιτικής θεωρίας και της ιστορίας των ιδεών μέσα από την ανασύνθεση της συζήτησης γύρω από τη φύση του μεταβεστφαλιανού συστήματος κυριαρχίας. Η μελέτη εξετάζει τη μετάβαση της ευρωπαϊκής συγκρότησης σε νέες μορφές θεσμοθετημένης συνδιάθεσης και τις προκλήσεις με τις οποίες καλείται να αναμετρηθεί η διεθνής θεωρία γύρω από τις μεταλλάξεις της κυριαρχίας από ένα μακρινό βεστφαλιανό σύμπαν προς έναν νέο πολιτικό αστερισμό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]