Η δημοκρατία δεν είναι δεδομένη και τίποτε δεν την εγγυάται, απαιτεί αντιπαραθέσεις, συχνά βίαιες συγκρούσεις και διεκδικήσεις από το εκάστοτε πολιτικό κατεστημένο. Άρα η δημοκρατία δεν εξελίχτηκε οργανικά μέσα από μια φυσική συναίνεση η οποία είναι επίτευγμα της ευημερίας. Αντίθετα, όπως μας δείχνει με μοναδικό τρόπο και ο Τζεφ Ίλι, τη δημοκρατία τη σφυρηλάτησε, τη διεύρυνε και την υπερασπίστηκε με πείσμα και θυσίες η Αριστερά. Η Αριστερά των σοσιαλιστών, των κομμουνιστών, των φεμινιστριών και πολλών άλλων ριζοσπαστικών κινημάτων που πρωτοεμφανίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]