Καλά κουμάσια και του λόγου τους - τα σύννεφα θέλω να πω. Σου κάνουνε τ` ανήξερα περιστεράκια (σου παρασταίνουνε το πούπουλο) και μέσα τους έχουνε κρυμμένο το πικρό κεντρί. Αμ αυτά ήτανε -ποια άλλα;- αυτά ήτανε που φέρανε όλο το κακό. Πηγαίνανε παν` απ` το βάλτο σαν τα φουσκωμένα βουβάλια, ξερνοβολούσαν, και κατόπιν γυρνούσανε ξεθυμασμένα και λέγανε κατά τον αέρα: «Έλα, τώρα έχεις το ελεύθερο να μας πάρεις».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]