Τα φυτά ήταν εκεί, προϋπήρχαν. Φυτά μακρόβια, αείφυλλα, βαθύρριζα, ανθεκτικά, εύοσμα, λευκανθή, συμβόλιζαν αλληγορικά τα ιδεώδη. Φυτά που άγγιζαν, στόλιζαν, ζύμωναν την καθημερινότητα στην ιερή Άλτη. Φυτά με αναγεννητικές δυνάμεις. Η ισχυρή δρυς. Η λεύκα της θυσίας. Η λυγαριά της αγνότητας. Η μεθυστική άμπελος. Ο συναπτόμενος κισσός. Η ερωτική μυρτιά. Ο δοξασμένος φοίνικας. Η μαντική δάφνη. Η ιερή ελιά. . . Διαβάζοντας τα ``Συμβολικά φυτά των Ολυμπιακών Αγώνων`` θα ανακαλύψετε όσα σχετικά είχε γράψει ο Θεόφραστος πριν από είκοσι τέσσερις αιώνες - «αι παραδεδομέναι φήμαι παρά των μυθολόγων· ελάαν μεν γαρ λέγουσι την Αθήνησι, φοίνικα δε τον εν Δήλω, κότινον δε τον εν Ολυμπία, αφ` ου ο στέφανος» - και θα μάθατε πολλά για τη χρήση, το μύθο, την ονομασία, τη φυσική ιστορία. Τέλος, θα απολαύσετε το εικονογραφικό υλικό με τα φυτά της Ελλάδας, όπως αποτυπώθηκαν τον 18ο αιώνα από έναν μεγάλο ζωγράφο. Στην αρχαία Ολυμπία, ό,τι απέμεινε απλώνεται, διαχέεται κι έρχεται από την όχθη της αθανασίας να αγγίξει το παρόν και το μέλλον. Τα φυτά εξακολουθούν ν` αναπτύσσονται εκεί, ως αναπόσπαστο μέρος του ξακουστού τοπίου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]