Όλες οι σχολές πολιτικής οικονομίας επιχείρησαν να δώσουν διεξόδους, τόσο σε επίπεδο οικονομικής θεωρητικής προσέγγισης όσο και σε επίπεδο λύσης των περιφερειακών ανισοτήτων. Ωστόσο, η εποχή μας, η εποχή των μεγάλων αντιφάσεων και προκλήσεων, αν και θα μπορούσε να έχει επωφεληθεί από την πρόοδο της επιστήμης, παρέμεινε παθητικά στάσιμη και σε σύγχυση μπροστά στο πολυμήνυμα, την αντίφαση, την κοινωνική συναίνεση: Ο άνθρωπος είναι σήμερα δεσμευμένος, όσο ποτέ άλλοτε, μέσα από μια εργασία και μία κατανάλωση απλής επιβίωσης, αρνούμενος την ευθύνη των επιλογών του, είτε αποδεχόμενος άκριτα μορφές εικονικής πραγματικότητας. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]