Ο όρος "στρατηγικές" αναφέρεται εξίσου στις επιλογές δράσης των επικών προσώπων, πρωτίστως του Οδυσσέα και του άξιου γιου του, και στις αφηγηματικές επιλογές του ποιητή της Οδύσσειας, που μέσα από αυτές παρουσιάζει τα δύο βασικά επικά πρόσωπα. Στον κόσμο της Οδύσσειας όλα τα επικά πρόσωπα δοκιμάζονται ως προς τη νοητική και ηθική τους συγκρότηση και διακρίνονται σε δύο ομάδες, από τις οποίες η μία αξιολογείται και καταξιώνεται χάρη στη θετική χρήση, ενώ η δεύτερη καταστρέφεται εξαιτίας της αρνητικής χρήσης του νοητικού και ηθικού. Σε αυτό τον κόσμο ο Οδυσσέας κατοχυρώνεται και προωθείται ως πρότυπο και βάσανος για τους άλλους, έχοντας ως θεϊκό αντίστοιχο την πολύβουλον Αθηνά. Στην Τηλεμάχεια η ιστορία καλεί διαρκώς να αποκρυπτογραφούμε στη δράση του Τηλεμάχου και στην αφήγηση για τη δράση του τις τακτικές αυτές που αργότερα επαληθεύονται και εφαρμόζονται σε μεγαλύτερη κλίμακα από τον ίδιο τον Οδυσσέα. [...]