Η αγάπη κινεί αόρατα τα νήματα που κλώθουν το υφάδι της ζωής μας. Αν σπάσουν, χάνουμε το ρυθμό και την αρμονία, καταντούμε άψυχες μαριονέτες. Η Ρήνα, η Αυγή, η Εύα, ο Φώτος, τέσσερα αδέρφια, τέσσερις ανόμοιοι χαρακτήρες, τέσσερις διαφορετικές πορείες ζωής. Κοινός παρανομαστής, η αγάπη. Όπου εκείνη είναι στρεβλή, εμπαθής, φίλαυτη, προκαλεί αδικίες, πάθη, δυστυχία, ζωές ανεμοδαρμένες σαθρές αδικαίωτες. Όπου είναι μακρόθυμη, θυσιαστική ανιδιοτελής, πλάθει ζωές ειρηνικές, περιχωρητικές με νόημα και θυσία, καθαιρεί από τα πάθη, κατακλύζει την ύπαρξη, την αναγεννά φωτεινή και αιώνια, την αφθαρτίζει. Η Ρήνα γεννήθηκε με την αγάπη φυτεμένη στα κύτταρά της, η Αυγή την κατέκτησε, η Εύα την έχασε, ο Φώτος την έψαξε σε άλλους τόπους και ουρανούς. Του καθενός η ύπαρξη και η ζωή μοναδικότητα πλανητική, αλλά και στους τέσσερις η αγάπη έδινε το ρυθμό στην ψυχή τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]